Rozdział 25

  Misie moje! Przedstawiam Wam pierwszy rozdział od dwóch miesięcy! Jak mówiłam nie porzuciłam opowiadania, ani nigdy nie zamierzałam tego zrobić i właśnie dzisiaj wracam do niego w pełnej gotowości. Mam nadzieję, że poziom nie obniżył się zbyt bardzo i cóż mogę powiedzieć... mój pierwszy blog powraca!
Ps. Po opublikowaniu rozdziału z zaskoczeniem stwierdziłam, że pół rozdziału napisałam w pierwszej osobie, a drugą połowę w trzeciej. Oczywiście poprawiłam już błędy, które nawiasem mówiąc pojawiły się, bo myślałam nad moim drugim blogiem, pisząc ten rozdział xD. Ale do rzeczy! Gdyby pojawiły się jeszcze takie wysoki z mojej strony to proszę, zwracajcie mi uwagę, a ja ze swojej strony spróbuję bardziej sie pilnować.

Liebster Blog Award!

   Witajcie moi mili! Zostałam nominowana do Liebster Blog Award przez Szach Mat :3. Tak, więc nie przedłużając przejdźmy niżej.
Ps. Przepraszam Szach Mat, że tyle mi to zajęło, ale potrzebowałam dłuższej chwili do uruchomienia szarych komórek!

Informacja!

   Witajcie misie moje! Na początek wielkie przeprosiny Wam się należą za moją długą nieobecność, więc z tego miejsca szczerze przepraszam. Wiecie jak jest szkoła - brak czasu - brak weny i tak dalej. A zwłaszcza ta szkoła, ah! Bycie na dwóch zajęciach w tym samym czasie jest dość trudne (mówię tu całkiem serio!). Co Wam będę truła skoro znacie to z autopsji xD.
   Nareszcie zyskałam trochę czasu, więc zabieram się do pisania i dodam jak najszybciej.
Ps. Rozdziały na chwilę obecną będą się pojawiały tylko na "As the only (...)", ponieważ muszę rozplanować sobie dobrze rozdziały odnośnie tej historii, która jest tutaj publikowana. Chcę, aby wszystko ładnie się zgrało i nie wyszło za mało rozdziałów, a podejrzewam, że nie zyskałoby to zwolenników!

Rozdział 24

   Witajcie miśki moje! Oto 24 rozdział i tak małymi kroczkami zbliżamy się do końca opowiadania! Strasznie opornie idzie mi pisanie albo przez brak weny albo przez świadomość, że czas zakończyć historię Luny i Severusa? No nic. Chciałam dodać rozdział wczoraj, jednak musiałam wprowadzić kilka poprawek i tak oto w całej swej okazałości pojawia się dzisiaj! Zapraszam Was do czytania i oczywiście do komentowania!
                                                                                                            Isa
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rozdział 23

Ah, nareszcie! Cackałam się z tym rozdziałem jak z jajkiem. Nie uwierzycie ile razy go poprawiałam i za każdym razem coś mi nie pasowało :/. W końcu jednak stwierdziłam, że im bardziej poprawiam tym bardziej jest do dupy, tak więc wybaczcie! Zapraszam i życzę miłego czytania <3

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rozdział 22

  Witajcie misie moje kochane! Nie mogłam się doczekać, aż w końcu będę w tym miejscu, w którym jestem teraz. Bardzo, ale to bardzo na to czekałam, ale ah! Co ja tu dużo będę pisała. Oto kolejny rozdział i mam nadzieję, że się Wam spodoba, bo szykuję dla Was więcej niespodzianek! Zapraszam!
                                                                                                          Wasza Isa
                                                                                                                  
---------------------------------------------------------------------------------------------------------   Wakacje w końcu dobiegły końca i rozpoczął się rok szkolny w Hogwarcie. Luna od dłuższego czasu czuła się źle, a właściwie coraz gorzej z każdym kolejnym dniem. Praktycznie co noc śniły jej się koszmary związane z horkruksami albo z Severusem.

Rozdział 21

  Witajcie moje misie! Ah, kończący się internet denerwuje jak nic innego na świecie, zwłaszcza podczas pisania! Rozdział ten jest minimalnie dłuższy i jest takim.. typowym zapychaczem XD. Nie miałam pojęcia co z tym zrobić, dlatego upchnęłam trochę tego, trochę tamtego i mam nadzieję, że mimo wszystko spodoba się Wam!
  Rozdziały staram się pisać, kiedy tylko mam dostęp do internetu, więc za wszelkie opóźnienia przepraszam! A teraz już  nie przedłużając, zapraszam! :3
                                                                                                       Wasza Isa
                                                                                                                  
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rano niechętnie otworzyła zaspane oczy, a do jej głowy zaczęły napływać wspomnienia minionego dnia. Westchnęła i spojrzała przez okno. Ku jej zaskoczeniu słońce było jeszcze bardzo nisko za horyzontem, a niebo leniwie roztaczało się granatowymi barwami.

Rozdział 20

Wróciłam! Witam Was misie moje po tak długiej przerwie! Wróciłam jakieś trzy dni temu, ale nie miała siły nic napisać + nie miałam czasu. Dziwne, prawda? Mamy wakacje, a czasu mi brakuje! Eh, ale spokojnie. Poprawię się. Na razie wrzucam rozdział tylko tutaj, jutro zabiorę się za kolejną stronę na As the only way. A do tego czasu zapraszam do czytania! Jestem ciekawa czy taki obrót spraw się spodoba czy może zostanę pobita ze złości? Hm.. intrygująca jest odpowiedź! <3
                                                                                                                                     Wasza Isa.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Jak zawsze zachowujesz dystans, co? - uśmiechnął się, poprawiając przy tym swoje ciemnobrązowe włosy. - Co cię do mnie sprowadza? Nie wpadałeś od ładnych paru lat. - zapytał zaciekawionym głosem.

Rozdział 19

Witajcie miśki! Oto przed wami 19 rozdział (tak, jakbyście nie widzieli xD).
Przepraszam, że tak długo musieliście czekać, ale miałam nawał zajęć :/. Ah, co do tego! W piątek wyjeżdżam na mniej więcej 10 dni, więc rozdziałów nie będzie. Z racji tego, że nie ma tam internetu - nie mam jak pisać, więc musicie mi wybaczyć! :3
Miałam nadzieję, że uda mi się w wolne chwili napisać jeden czy dwa i zaplanować ich publikację w czasie mojej nieobecności, ale nie udało mi się. Pozostaje wam tylko czekać na mój powrót.
Ps. Fox przeczytam Twój prolog dopiero wieczorem, niestety. Nie gniewaj się<3
Ps2. Zauważyłam ostatnio, że w formach grzecznościowych (ci, tobie, wam etc.) pierwszą literkę piszę z dużej. Tak nie może być! Ah, ten mój nawyk. Gdybyście zauważyli, że nadal coś takiego się pojawia (mimo, iż bardzo się pilnuję!) to proszę zwróćcie mi uwagę! :3

---------------------------------------------------------------------------------------------------------  Luna bardzo długo próbowała zasnąć, a obecność Severusa wcale jej przy tym nie pomagała. Kiedy jednak udało jej się wpaść w objęcia Morfeusza koszmary wróciły. Obudziła się z głośnym krzykiem, a Snape poderwał się do siadu.

Rozdział 18

Dzisiaj trochę krócej za to jest więcej Sevcia i Luny. Znacznie więcej. Tak, więc wybaczcie mi tę niedogodność. Kiedy jest gorąco to mózg zaczyna topić się jako pierwszy niestety. Koniec marudzenia - zapraszam na rozdział! :3

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Obudziła się po paru godzinach. Wstała i rozejrzała się dookoła, napotykając wzrokiem siedzącego Snape'a. Podniosła głowę i spojrzała w niebo. Było jeszcze ciemne, ale po kolorach wywnioskowała, że słońce zaczęło wychodzić zza horyzontu. Ruszyła w stronę swojej

Sowia informacja!

Witajcie miśki moje! Chciałam Was poinformować o tym, że założyłam nowego bloga, na którym będę prowadziła drugie opowiadanie :3. Miałam z tym poczekać do zakończenia tej historii, ale nie potrafiłam. Za bardzo mnie korci, tak więc oto i on: Severus Snape as the only way out?
Są tam zamieszczone dwa posty. Jeden informacyjny, a drugi jako prolog/rozdział zero. Zapraszam Was do odwiedzin i czytania!

Isa

Rozdział 17

Oto kolejny rozdział. Jest tutaj trochę więcej Severusa i Luny. Trochę się pozmieniało i zmieniać będzie również w następnych rozdziałach. Ale już dość marudzenia. Zapraszam miśki! :3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Severus szybkim krokiem zbliżał się do wejścia. Jednym machnięciem różdżki otworzył drzwi i wparował do środka, po czym znajomą (aż za bardzo) drogą dotarł na miejsce i ukłonił się nisko przez Czarnym Panem.

Rozdział 16

Witajcie miśki. Obrałam sobie za cel napisanie kolejnego rozdziału i dodanie go jeszcze dzisiaj. Jak widzicie udało mi się i mam nadzieję, że nie zawiedziecie się, czytając ten rozdział. Nie dzieje się tu zbyt dużo, dlatego może się wydawać trochę nudno, ale to tylko wstęp! Także spokojnie! Zapraszam! :3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Severus cały naburmuszony wyszedł z Malfoy Manor. Nie dość, że nie spał od dwóch dni to jeszcze został wezwany po to, aby wyjść! Przeszedł poza zabezpieczenia i deportował się pod mury Hogwartu.

Rozdział 15

Witajcie misie Wy moje! <3 Ah, cudownie, cudownie! Zaczynam wdrążać swój plan i nic mnie tak bardzo dzisiaj nie cieszy! Ten rozdział nie jest jakiś specjalnie długi, ale na pewno dużo się w nim podziało.. hahah. Mam nadzieję, że nie odbierzecie tego źle. To co czytacie nie do końca jest tym, co myślicie. Ah, taka tajemniczość. To coś co uwielbiam! Zapraszam Was ogromnie oraz mam szczerą nadzieję, że Wam się spodoba to co napisałam i to co zaczęło się dziać!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Obudziła się z krzykiem w środku nocy. Rozejrzała się dookoła, nadal była w skrzydle szpitalnym. Zacisnęła dłonie na kołdrze i szybkim ruchem zrzuciła ją z siebie, po czym wstała. Czas podjąć decyzję, którą już dawno temu powinna była podjąć.

Rozdział 14

Ah, misie wy moje! To już jest 14 rozdział i zbliżamy się bardzo drobnymi krokami ku końcowi. Mam nadzieję, że rozdział się Wam spodoba, mimo iż nie dzieje się tu dużo :/. Tak czy inaczej, zapraszam!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Luna wzięła głęboki wdech i spojrzała na niego.
- Jestem jego córką.. Córką Czarnego Pana. - odwróciła od niego wzrok. - Między nim i mną jest jakaś więź. Od paru dni śni mi się pewien sen.. możliwe, że to jego wspomnienia.

Rozdział 13

Zapraszam już do 13 rozdziału. Jest on dłuższy od poprzednich w nagrodę dla Marty oraz w ramach podziękowania za miniaturkę od Fox <3. Dedykuję Wam obu ten rozdział. Moją szczęśliwą trzynastkę. Oby i dla Was była szczęśliwa oraz by się spodobała :3.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wrócili w ciszy. Luna zastanawiała się cały czas co będzie dalej z nimi? Miała złe przeczucia, że to koniec. Obawiała się tego najbardziej na świecie. Nie chciała go znowu stracić. To co do niego czuła z jednej strony ją wyniszczało, ale z drugiej..

Rozdział 12

Witajcie miśki! Dzisiaj też będzie krótko, ale jednak będzie. Rozdział szczerze jest marny, ale poprawię się!
Zapraszam!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Harry. - spojrzała na niego. - Przestań. To nie jest istotne. - odsunęła się od niego. - Bardzo Cię kocham i jesteś dla mnie ważny, ale tylko jako PRZYJACIEL. Dla dobra naszej przyjaźni zapomnijmy o tej rozmowie.

Rozdział 11

Witajcie miśki! Nawet nie wiecie jak bardzo brakuje mi tego cholernego laptopa.. Pisanie na telefonie nie jest jakoś super wygodne i za wszelakie błędy przepraszam. Ah no i jeszcze jedno! Nie mam możliwości sprawdzenia ile napisałam, dlatego też rozdział może być dłuższy bądź krótszy. To zależy ile wepchnę do rozdziału. Nie przedłużając - zapraszam! :3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Luna stała pośrodku niczego. Wypełniała ją pustka w środku jak i na zewnątrz. Dookoła niej zaczęły pojawiać się pewne obrazy, urywki jej własnych myśli - horkruksy, Voldemort, ona sama, Severus..

Problemy, problemy i jeszcze więcej problemów..

Jestem zmuszona zawiesić bloga i nie - tym razem to nie jest żart. Wszechświat się na mnie uwziął i laptop mi się zepsuł - stukł się ekran. Z tego powodu nie mam na czym pisać i zamieszczać rozdziałów. Przykro mi, ale dopóki go nie naprawię to blog zostanie uśpiony. Nie gniewajcie się!
Isa - bez odbioru.

Rozdział 10

Przewracała się z boku na bok to przytulając się do Severusa, to go odpychając. Nie mogła znaleźć sobie miejsca i mimo pełnych gniewu pomruków leżącego obok nietoperza wierciła się, próbując zasnąć.

Uwaga!

Z przykrością stwierdzam, że muszę zawiesić bloga na czas nieokreślony..


-----------------------------------------------------------------------------------------------


Dobra, żartowałam XD. Co prawda muszę zawiesić bloga, ale myślę, że nie dłużej niż do weekendu. Postaram się wtedy wrzucić rozdział i wrócę dopiero w następną sobotę ;-;. Nauka jednak robi swoje tak samo jak rzeczy do zaliczenia. Tak, więc proszę misie nie gniewajcie się.
Wrócę! Z przeprosinami szczerymi żegnam się. ~ Isa.

Rozdział 9

Bardzo chciałam dodać ten rozdział wczoraj, bo był piątek 13 i wymyśliłam, że napiszę dłuższy, ale jak widać nie bardzo mi się udało. Nie dość, że rozdział krótki to jeszcze dodaję go tak późno, ehh.. No nic. Ważne że już jest, prawda? :3 Dlatego zapraszam do czytania!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Otworzyła oczy i jedyne co zobaczyła to rozmazaną, wszechogarniającą biel. Jej ciało zadrżało, a oddech przyśpieszył. Chciała wstać, ale ktoś do niej podszedł, nie pozwalając jej na to.

Rozdział 8

Przykro mi to mówić, ale ten rozdział będzie raczej nudny. Za wiele się tu nie dzieję, ale i tak mam nadzieję, że w jakiś sposób przypadnie Wam do gustu. Tak, wiem.. Końcówka jest zła, ale musiałam. Uwierzcie musiałam XD. Błagam nie bijcie zbyt mocno!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Kłamiesz.. - wydukała cicho, nadal będąc w szoku. - Nie wierzę Ci! Moi rodzice nie żyją. - spojrzała na niego z nienawiścią. - Zabili ich TWOI ludzie!
- Ah, tak.. - uśmiechnął się wrednie. - Nie byli mi już do niczego potrzebni. Tylko przeszkadzali.

Rozdział 7

Zapraszam na 7 rozdział! Tym razem przechodzę już tak do mojego planu i mam nadzieję, że ten rozdział wywoła u was różne emocje. Głównie liczę na to, że się wam spodoba.. a jeszcze bardziej liczę na komentarze, w których chciałabym wiedzieć co o tym wszystkim sądzicie :3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rano obudziły ją promienie słońca. Niechętnie otworzyła oczy i podniosła się do siadu, po czym ruszyła do łazienki. Czuła się okropnie. Kiedy stanęła przed umywalką i spojrzała w lustro poczuła się jeszcze gorzej.

Rozdział 6

Jak zwykle nie wyrobiłam się na 21, ale cóż.. Mówi się trudno xD. Rozdział tym razem zapisałam.. w kilku miejscach, więc jeżeli zniknie to nie będzie to duży problem! Koniec marudzenia, zapraszam do czytania... Rozdziału widmo! Przed państwem rozdział 6! :3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ostatnie dni minęły jej bardzo spokojnie, a wręcz zionęło od nich nudą. Odkąd przyśnił jej się ten dziwny sen w pociągu, całkiem dobrze spała. Nie budziła się w nocy z krzykiem i w miarę się wysypiała, gdyby nie pobudki na śniadanie.

Rozdział 5

Jest już dość późno, ale ja jestem w stanie myśleć tylko o opowiadaniu xD. Tak, więc nabazgrałam kolejny rozdział i jestem z siebie dumna, mimo spóźnienia (wybacz Marta ;-;),
Zapraszam do czytania! :3 Isa
Ps. Za wszystkie błędy przepraszam!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jechali pociągiem bardzo długo i ku jej zdziwieniu nie wysiedli w Londynie. Była pewna, że jest to ostatnia stacja, jednak myliła się. Profesor McGonagall wyjaśniła jej, że uczniowie i osoby, które nie mają pozwolenia - nie mogą jechać dalej niż do Londynu.

Rozdział 4

Parę minut później niż zakładałam, ale jest! Oto kolejny rozdział, który mam nadzieję spodoba się moim kochanym dwóm czytelniczkom (chyba jedynym jakie mam <3). Zapraszam!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rano wróciła do dormitorium, zanim jeszcze Severus wstał. Zamknęła drzwi i usiadła na łóżku, po czym przechyliła się do tyłu opadając na nie plecami. Zamknęła oczy i próbowała wyobrazić sobie jak teraz będzie, ale nie potrafiła.

Rozdział 3

I oto jest kolejny rozdział. Jak obiecałam trochę Was rozpieszczę. Ten rozdział jest dłuższy i pisałam go pół dnia ;-;. Ale było warto *-*. Zapraszam!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Minęło parę dni zanim Snape wrócił do Hogwartu. Luna pierwszy raz po powrocie zobaczyła go dopiero na kolacji. Siedział jak zwykle przy stole nauczycieli w swojej czarnej szacie. Tak bardzo tęskniła za widokiem jego naburmuszonej twarzy, ale teraz kiedy tu był ogarnął ją niepokój.

Rozdział 2

Późno, bo późno, ale zostałam przekupiona ciasteczkami.. I zostałam skutecznie zmotywowana przez dwie kochane czytelniczki. Także łapcie miśki :3

-------------------------------------------------------------------------

Severus wstał bez słowa i przeszedł się po gabinecie, a Luna wodziła za nim wzrokiem. Była bardzo niepewna. Trochę go znała, ale nie miała zielonego pojęcia jak zareaguje. Po chwili jednak odezwał się do niej.

Rozdział 1

Witam! Oto mój pierwszy rozdział opowiadania, które jest dla mnie bardzo ważne. Pisałam prototyp właściwie w każdej wolnej chwili, ale niestety stwierdziłam, że jest beznadziejne. Dlatego piszę tutaj "nowszą" wersję, która mniej więcej opiera się na nim. Mam nadzieję, że się wam spodoba! :3 Dobra, dosyć marudzenia, zapraszam do czytania!    Isa

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wybiło siedem minut po pierwszej. Po raz kolejny obudziła się z krzykiem ze "snu".
- Luna..? - Hermiona spojrzała na nią zaspana i przetarła oczy. Patrzyła na nią chwilę, po czym wstała z łóżka i podeszła do niej.